Het gebeurt iedereen wel eens en soms gebeurt het meerdere malen. De ene keer kunnen we weerstand bieden en de andere keer geven we eraan toe. Soms leidt het zelf tot het einde van je Karate carrière. Wat?? Nou, dat je gewoon een keer geen zin hebt om te trainen.

Iedereen heeft dat wel eens. Even geen zin om te sporten. Maar hoe ga je hier nu mee om als dat structureel begint te worden? Er zijn een aantal redenen waarom mensen soms geen zin hebben. Soms is het dat je het overdag heel erg druk hebt en dus ’s avonds geen zin hebt om nog van de bank af te komen. Soms is het dat anderen inbreken op jou trainingstijd of dat je werk doorloopt in de avonduren. Soms zijn het de uitdagingen in de les zelf. Die kunnen te groot zijn of juist het tegenover gestelde. Soms is het ziekte of het verleggen van je interesse.

Waar het op neer komt is dat je dus niet gaat sporten. Een aantal zaken kan je mee leren omgaan. Allereerst is het raadzaam om aan anderen, werk – vrienden – familie, aan te geven dat je die avond niet bereikbaar bent. Dat dat juist de avond is waarop je sport. Door het aan iedereen te vertellen dat je op bepaalde avonden niet beschikbaar bent geeft het je de ruimte om ook nee te zeggen als er weer eens iemand probeert in te breken. “ik heb toch gezegd dat ik niet beschikbaar ben op die bepaalde dag of dagen”.

Als het de uitdaging is in de vorm van geen trainingsmaatje, moeilijke of juiste saaie stof, komende examens is het altijd aan te raden om hierover met je leraar te praten. Vaak is het een kleine aanpassing in de les die het juist voor jou weer leuk en uitdagend kan maken. Laat weten wat je bezig houdt. Karate is toch altijd een beetje maatwerk. Iedereen zit in een verschillende leercurve en soms kan je door een kleine opmerking weer voldoende uitdaging krijgen.

Soms is het alleen het gebrek aan een trainingsmaatje. Het is dan raadzaam om allereerst dit kenbaar te maken maar soms kan je ook gewoon op een hogere gegradueerde afstappen en dan vragen of hij of zij met je wilt trainen. De hogere gegradueerde heeft dan meteen een extra uitdaging want hoe maak hij of zij je iets duidelijk. Dit kan ook voor jezelf de uitdaging zijn. Als je een paar maal met een lagere gegradueerde traint worden er vaak ook zaken voor jezelf duidelijk omdat het toch goed kunnen trainen vraagt vaak van je dat je goed over zaken moet nadenken en daar leer je weer van.

Af en toe is het de vermoeidheid die toeslaat. Je zit lekker en je moet eruit om te gaan sporten. Het wordt steeds gemakkelijker om maar niet te gaan totdat je jezelf hebt overtuigd dat je al zo lang niet bent geweest dat toch geen zin heeft. Dit is iets waar iedere karateka mee te maken krijgt en zelfs meerdere malen in zijn of haar carrière. Hoe ga je hiermee om. Allereerst is hier geen eenduidige aanpak voor. Voor iedereen is hier een andere invulling. Ervaring verteld dat het constant gaan sporten minimaal vijf maanden opeenvolgend moet plaats vinden wil dit een gewoonte worden. Iedere onderbreking van drie weken of meer maakt de drempel hoger om het weer op te pakken. Het is dus belangrijk om te gaan ook al heb je geen zin. Menigeen kan bevestigen dat als je er eenmaal bent en de training zit er weer op het een bevredigend gevoel geeft en blij bent dat je toch bent gegaan. Het gaan trainen vanuit een overtuiging dat dit jou ding is helpt zeker om het vol te houden.