Een ieder die met karate begint vindt het contact of de mogelijkheid om geraakt te worden maar eng. Je ziet dan ook dat de afstand tussen twee personen bijzonder groot is. Lekker veilig. Als je eenmaal verder gaat en je wilt dat jou Wado ook echt gaat werken komt er een punt dat je risico moet gaan nemen.

  Wat wordt er bedoeld met risico’s nemen? Als je met een maatje aan het trainen bent spreek je meestal af wat je gaat trainen – Kihon kumite, Sanbon Kumite, Ohyo kunite, etc. Niks mis mee. Echter, je traint op een dusdanige wijze dat het risico om te worden geraakt zo klein mogelijk is. Als men op deze wijze blijft trainen dan zal je Wado academisch worden. Dit houdt in dat het wel binnen de muren van de school werkt maar niet erbuiten. Op straat bijvoorbeeld, in situaties waarin je het echt nodig hebt.

Maar hoe nu hier mee om te gaan? Het is toch een sport?

Ja, dat is nu waar de meeste mensen het moeilijk mee hebben. Een sport. Voor velen is de reden om op karate te gaan die van “meer vertrouwen” of “ik moet me kunnen verdedigen”. En alles dat daar tussen ligt. Slechts weinig mensen gaan op karate omdat het prachtige “sport” is.

Als je wilt dat Wado gaat werken komt er een moment dat je voor jezelf de beslissing moet nemen dat een techniek werkt. Ook al is het nog niet perfect. Wouw, dat is een riskante opmerking. Als je in de les alleen traint met het idee dat je toch niet geraakt zal worden zal je dus nooit het gevoel in je lijf krijgen als je echt wordt bedreigd. Wat ik hoop dat je bespaard zal blijven. Het dusdanig trainen met je maatje – en dat spreek je dus af met elkaar – dat spanning en de kans op raken reëel wordt geeft je de spanning die redelijk vergelijkbaar is met die op straat. Natuurlijk blijft het nog steeds een afspraak tussen twee leden die met elkaar trainen maar de afstand wordt korter en de techniek is op een gegeven moment op volle snelheid. Omdat je met elkaar afspreekt welke oefeningen je doet is het nog niet geheel het onverwachte dat je ook op straat tegen kan komen.

Daarom is het afspreken om drie of vier verschillende oefeningen door elkaar te doen heel erg goed voor de scherpte van je reflexen. Zoals ook in het voorgaande artikel als is aangegeven is het omgaan met stress heel belangrijk. Natuurlijk is er niets mis mee om karate als een sport te zien. Maar het beoefenen van karate op zich betekend niet dat je dan veilig bent op straat. Helaas kent de recente geschiedenis genoeg voorbeelden waarbij het goed fout ging. Ook al kende het slachtoffer karate. De boodschap is dan ook dat als je wilt dat je karate werkt en je wilt je kunnen verdedigen op straat dan moet je zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid trainen. Anders is het een schijnveiligheid. Nog steeds goed voor de geestelijk en lichamelijke ontwikkeling maar wel een schijnveiligheid.

Als laatste is er nog de vraag “wanneer kan ik een dergelijke beslissing nemen”. Dat is voor iedereen anders. Je moet je er goed bij voelen. Voor sommigen is dat al bij oranje/groen en bij anderen is dat bij bruin/zwart of nog verder. Dus voor iedereen is dit anders. Dat het je bezig gaat houden naar mate je langer aan Wado doet is wel bewezen. Alle hoge banders zien hier de meerwaarde van in maar het groeipad ligt niet vast.